27. Economie

Alfred in Chili

In Nederland lijkt het economisch hoogtepunt al weer gepasseerd te zijn. In Chili is dat nog niet duidelijk. Het gaat hier vooral over koperprijzen, maar ook steeds meer over zonnepanelen. De economische crisis heeft er in Chili ook hard ingehakt. De Chileense economie draait eigenlijk vooral op het delven en exporteren van koper. De omzet vanuit koper is bijvoorbeeld 20 keer zoveel als vanuit de wijnbouw. En aangezien de economie vooral draait op koperexport, is een wereldcrisis ook een Chileense crisis. Zo gauw de koperprijs naar beneden gaat, worden investeringen in de mijnbouw stopgezet. Die zijn wel weer losgekomen toen de economie omhoog ging, maar de dalende koperprijs van de laatste maanden is dus spannend. De vraag is of die daling doorzet. Aangezien iedereen hier vrolijk op krediet leeft, kunnen we nog wel even doorconsumeren met z'n allen. Dat lukt sowieso wel, want het land is erg gericht op consumptie. Zeker met zakenman Piñera als president zal dat ook niet snel veranderen. Ook wordt er steeds meer gehandeld met de Chinezen, dat houdt de economische motor hier wellicht ook nog wel even draaiende. En natuurlijk hebben we nog een compleet nieuwe economische sector: de duurzame energie. Er wordt het ene na het andere megaproject ontwikkeld om zonnepanelen te plaatsen in de Atacama-woestijn, de plek met het hoogste aantal zonne-uren ter wereld. Van 11 megawattpiek in 2013 zijn we nu al naar 2,38 gigawattpiek gegaan (per september 2018), met nog een veelvoud aan projecten in ontwikkeling. Dat zijn nog een groeicijfers! Chili is er daarmee van overtuigd dat de duurzame doelstellingen uit het Parijs akkoord ruim gehaald gaan worden en men wil er zelfs wel een stapje bij doen. Want duurzame energie is hier gewoon interessante handel. Is Nederland die boot een beetje aan het missen, met het gekibbel over het Klimaatakkoord? Op de radio bij De Wereld van BNNVARA mocht ik er meer over vertellen.